Apolonia św.

Autor opracowania
Grzegorz Nesterowicz, Paulina Kluz

Biogram

Święta Apolonia żyła w III wieku. W czasie prześladowań chrześcijan w Aleksandrii w 249 roku została pojmana przez pogan. Oprawcy wybili jej wszystkie zęby i zmiażdżyli szczękę, później została skazana na spalenie. Apolonia sama rzuciła się w ogień. Jest orędowniczką w chorobach i bólach zębów.

W ikonografii Apolonię przedstawia się jako młodą kobietę, często w bogatym stroju. Jej atrybutami są obcęgi lub kleszcze, w których trzyma ząb oraz palma męczeńska. Święta występuje również w scenach ukazujących jej męczeństwo. W sztukach plastycznych okresu gotyku pojawiała się w orszaku świętych dziewic towarzyszących Matce Boskiej.

Bibliografia

Fros Henryk, Mędrek Henryk, "Św. Apolonia z Aleksandrii" , [w:] "Encyklopedia katolicka, t. 1" , red.Feliks Gryglewicz, Romuald Łukaszyk, Zygmunt Sułowski , Lublin 1989 , s. 794-795
Camilleri Rino, "Wielka księga Świętych Patronów. Jakikolwiek jest wasz zawód, z jakimkolwiek problemem się borykacie, zawsze jest Święty, do którego możecie się zwrócić", Kraków 2001
Marecki Józef, Rotter Lucyna, "Jak czytać wizerunki świętych. Leksykon atrybutów i symboli hagiograficznych", Kraków 2013

Jak cytować?

Grzegorz Nesterowicz, Paulina Kluz, "Apolonia św. ", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/ludzie/apolonia-sw

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności