Walery Jan Kanty Eljasz-Radzikowski

Biogram

Walery Eljasz-Radzikowski urodził się 12 września 1841, był synem Wojciecha i ojcem Stanisława. Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w latach 1856-1862 pod kierunkiem Władysława Łuszczkiewicza, od którego przejął zainteresowanie tematyką historyczną oraz Krakowem i jego zabytkami. W latach 1862-1865 kształcił się w Monachium, zapoznając się również z techniką akwareli. Zarabiał na utrzymanie kopiowaniem dzieł Pinakoteki. Po studiach udał się w podróż po Belgii, Niemczech, Francji, Szwajcarii i Włoszech, po czym wrócił do Krakowa. Zajął się nauczaniem i twórczością – malował widoki miasta, podejmował wątki legendarne i historyczne. W jego pracach i wybieranej tematyce zaznacza się wpływ twórczości Artura Grottgera i Jana Matejki. Był autorem m.in. kilkutomowej publikacji „Ubiory w Polsce i u sąsiadów” (1879-1906) czy przewodnika „Kraków” (1902). Pisał artykuły, ilustrował, projektował kostiumy i dekoracje teatralne, był współzałożycielem Towarzystwa Tatrzańskiego, pomagał w organizacji Szkoły Przemysłu Drzewnego w Zakopanem i to te zainteresowania znalazły odbicie w twórczości malarskiej. Był również autorem kompozycji o tematyce religijnej, m.in. Chrystusa na krzyżu (przed 1875) do kościoła w Skawinie, św. Antoniego (przed 1875) do katedry w Przemyślu, św. Wojciecha (ok. 1880) i św. Aleksego (1889) do kościoła w Pełczyskach (pow. pińczowski). Projektował polichromie kościołów Dominikanów w Dzikowie, w Wielowsi pod Sandomierzem i Chochołowie. Zmarł 22 marca 1905 roku.

Bibliografia