Uczył się u Carla Cignani w Bolonii. Około 1690 roku wyjechał z Włoch, udając się do Czech i na Morawy. Najwcześniejszym znanym jego dziełem jest obraz Obrzezanie Jezusa w kościele w Mirandoli. Około 1699 roku rozpoczął pracę w kościele św. Anny w Krakowie, gdzie pracował ze swoim bratem Carlem i Karolem Dankwartem. Wykonał malowidła na ścianie w kaplicy św. Jana Kantego (Darowanie płaszcza żebrakowi, Matka Boska zwraca płaszcz świętemu), w kaplicy św. Katarzyny Aleksandryjskiej (sceny z jej życia, personifikacje jej cnót) oraz obraz w ołtarzu św. Piotra ze scena uwolnienia świętego z więzienia. W kaplicy św. Jana Chrzciciela namalował sceny związane z życiem świętego, a w kaplicy Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny wykonał malowidła ukazujące prefigury starotestamentowe Matki Boskiej (Judyta i Holofernes, Estera i Ahaswer). Jest autorem obrazu Św. Józef z Dzieciątkiem w kaplicy św. Józefa, gdzie wykonał również polichromię. Prace na terenie Krakowa były pierwszymi w Europie Środkowej. Po ich zakończeniu wyjechał na Morawy, gdzie współpracował z warsztatem Baltzara Fontany. Jego dziełem są freski w bibliotece opactwa Norbertanów w Hradisku, w kaplicy św. Antoniego przy kościele Bernardynów w Ołomuńcu oraz refektarzu klasztoru Bernardynów w Hradyszczu Węgierskim.
Józef Skrabski, "Innocente Monti", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/ludzie/innocente-monti