s. Mateusza, studiował sztuki wyzwolone (bakałarz - 1703/1704, magister - 21 IV 1706) i filozofię (doktor – 1710) na Akademii Krakowskiej, nauczyciel gramatyki (1710-1713), poetyki (1713-1715) i retoryki (1715-1721) oraz dyrektora gimnazjum (1715-1721) w Pińczowie, członek Kolegium Mniejszego (1716), a następnie Kolegium Większego (1720), wykładowca filozofii i dziekan (1723) na Wydziale Sztuk, przeszedł na Wydział Teologiczny (1723), gdzie uzyskał doktorat (1732), dziekan Wydziału Teologicznego (1732, 1739), rektor uniwersytetu (1731, 1731/1732, 1732), prowizor Bursy Sisiniusa, historiograf Akademii Krakowskiej, s. 12 IV 1721, p. 1722, prebendarz przy kościele św. Filipa i Jakuba na Kleparzu (14 II 1721-1722), kanonik (?–1721), scholastyk (28 III 1721–1722) i dziekan (22 IV 1722–1734) w kapitule św. Anny w Krakowie, prepozyt kolegiaty Wszystkich Świętych w Krakowie (21 IX 1730–1747), pleban w Zielonkach (2 V 1722–1734) i Korczynie Starym (19 VII 1734–1747), zm. 1747.
Jan Szczepaniak, "Franciszek Kalewski ", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/ludzie/franciszek-kalewski