Emeryk św.

Biogram

Święty Emeryk urodzony około 1007, a zmarły 2 września 1031 to patron młodzieży węgierskiej. Był księciem pochodzącym z panującej na Węgrzech dynastii Arpadów. Po śmierci swego brata Ottona był jedynym synem króla Stefana I, który jego wychowaniu poświęcił traktat „Institutiones morum ad E. ducem”. W latach 1015-1023 jego wychowawcą był św. Gellert (Gerard). Święty Emeryk prowadził pobożne życie, dochowując ślubu czystości również po zawarciu politycznego małżeństwa z córką króla chorwackiego Krešimira III. Zginął podczas wypadku na polowaniu w 1031 roku. Według Długosza, a także „Roczników świętokrzyskich” i tzw. powieści czeskich miał przebywać w Polsce, zawrzeć małżeństwo z Piastówną i ofiarować klasztorowi na Łysej Górze relikwie z drzewa krzyża świętego. Prawdziwości tych informacji jednak nigdy nie udowodniono. Średniowieczna rzeźba św. Emeryka znajduje się przy drodze ze Słupi Nowej na Łysą Górę. W 1083 roku papież Grzegorz VII zatwierdził kult ojca i syna. Wkrótce kult św. Emeryka, a także św. Stefana rozprzestrzenił się w Polsce, gdzie podtrzymywany był zwłaszcza przez klasztory benedyktynów. W ikonografii św. Emeryk przedstawiany jest jako młody mężczyzna w zbroi lub w stroju królewskim, najczęściej bez zarostu.

Bibliografia