Andrzej Krupecki

Biogram

Jego rodzina pochodziła z Małopolski, syn Andrzeja. Studiował na Akademii Krakowskiej. W 1666 roku uzyskał w Akademii Krakowskiej promocję na bakałarza sztuk, by po dwóch latach otrzymać magisterium, co było wówczas równoznaczne ze stopniem doktora filozofii. Wykładowca filozofii na Wydziale Filozoficznym (1675-?), t.m. 26 III 1667, d. 21 VI 1682, p. 5 VII 1682. W 1675 roku po raz pierwszy przeniósł się na dłużej do Poznania, gdzie podjął pracę jako wykładowca filozofii w Akademii Lubrańskiego. Podczas drugiego pobytu w mieście nad Wartą w latach 1685–1688 sprawował już funkcję rektora tej uczelni. Rektor Akademii Lubrańskiego w Poznaniu (1685-1688), wykładowca filozofii w opactwie świętokrzyskim, nauczyciel domowy u kanclerza wielkiego koronnego Jana Wielopolskiego, członek Kolegium Mniejszego (1681-1682) a następnie Kolegium Prawniczego (1682-?), pleban w Luborzycy (1692-21 VI 1709), kanonik prebendy Górski – 1 prebenda (6 I 1683-1684), kantor (1684-1687), kanclerz (1687-1693) i kustosz (10 IV 1693-1710) kolegiaty Wszystkich Świętych w Krakowie, kanonik krakowski (20 VIII 1707-?), pleban Podolu (9 III 1682-?), Przemykowie (?-1725), Gaju (16 IV 1715-?), Niegardowie (?- 1717) i Biechowie (21 IV 1717-?), asesor sądowy (5 IX 1700-1710) oraz surogat (1713-1719) i egzaminator prosynodalny w konsystorzu generalnym, rektor Akademii Krakowskiej. Rektorem obrano go po raz pierwszy w 1702 roku, a następnie pełnił ten urząd wielokrotnie, aż do 1716 roku w nadzwyczaj trudnym dla miasta czasie wojen szwedzkich i licznych epidemii towarzyszącym działaniom wojennym i przemarszom oddziałów wojskowych.

Bibliografia