Szymon św.

Biogram

Święty Szymon był jednym z dwunastu uczniów Chrystusa. W Piśmie Świętym nazywany był "Kananejczykiem" i "Zelotą", co oznaczało gorliwość. Według tradycji chrześcijańskiej był bratem św. Jakuba Młodszego i św. Judy Tadeusza. Szymon miał być panem młodym na weselu w Kanie Galilejskiej, podczas którego Chrystus uczynił pierwszy cud i zamienił wodę w wino. Według tradycji Szymon miał głosić Ewangelię razem ze św. Judą Tadeuszem w Persji albo na terenie Egiptu i Mezopotamii, według innych przekazów w Palestynie, jako biskup Jerozolimy. Szymon razem z Judą mieli razem ponieść śmierć męczeńską, dlatego ich wspomnienie obchodzone jest tego samego dnia. Z żywotu św. Szymona wynika, że zginął przecięty piłą.

Święty Szymon uznany został za patrona rybaków, leśników, farbiarzy, garncarzy i grabarzy. Jego wspomnienie obchodzone jest 28 października.

W ikonografii św. Szymon przedstawiany jest jako dojrzały lub starszy mężczyzna, czasem łysiejący, a także jako starzec z długą brodą, w tunice i płaszczu. Jego głównym atrybutem jest narzędzie jego męki - piła, ale ukazywany jest również z księgą lub zwojem, czasem z mieczem lub halabardą.
Święty Szymon ukazywany był w scenach z życia Chrystusa, a także jako jeden z dwunastu Apostołów w przedstawieniach kolegium apostolskiego lub scenach rozesłania apostołów albo zesłania Ducha Świętego. Czasem przedstawiano go razem ze św. Jakub Starszym i św. Judą Tadeuszem. Najczęściej jednak występuje ze św. Judą, z którym mieli razem ponieść śmierć męczeńską.

Bibliografia