Samuel Maciejowski

Biogram

Samuel Maciejowski urodził się w 1499 roku jako syn Bernarda, późniejszego kasztelana czechowskiego i lubelskiego oraz Jadwigi z Podlodowskich. Przed 1518 rokiem został zatrudniony przez Piotra Tomickiego jako notariusz w kancelarii królewskiej. W 1521 roku został kanonikiem sandomierskim, a rok później wyjechał do Padwy i Bolonii, gdzie studiował filozofię i retorykę, ale nie uzyskał żadnych stopni naukowych. Przed powrotem do kraju w 1530 roku uzyskał kolejne dochodowe beneficja w tym prepozyturę lubelską oraz kanonie w kapitułach krakowskiej, kieleckiej i gnieźnieńskiej. W 1537 roku został sekretarzem wielki koronnym i de facto kierownikiem kancelarii królewskiej. W 1538 roku uzyskał funkcję podkanclerzego koronnego, a jego dochody powiększyły się dzięki objęciu dziekani krakowskiej kapituły katedralnej. W następnych latach przyspieszyła jego kariera kościelna. W 1539 został biskupem chełmskim, w 1541 płockim, a w 1545 roku krakowskim. Wreszcie w 1547 roku awansował na urząd kanclerza wielkiego koronnego. Jako biskup krakowski Samuel Maciejowski zorganizował dwa synody diecezjalne oraz przewodniczył w zastępstwie chorego prymasa synodowi prowincjonalnemu w Łęczycy w 1547 roku, po który wystosowano list do papieża Pawła III w sprawie niezbędnych reform kościelnych. Biskup wbrew usilnym zabiegom kapituły katedralnej nie wysłał jednak przedstawiciela diecezji na sobór do Trydentu. Zmarł w 1550 roku i został pochowany w katedralnej kaplicy Najświętszej Marii Panny Śnieżnej, której nadano wcześniej z jego inicjatywy renesansową formę. Mimo starań królewskich, w wyniku nieszczęśliwych zbiegów okoliczności Samuel Maciejowski, nie uzyskał kapelusza kardynalskiego.

Bibliografia