Święta Monika urodziła się około 332 roku w Tagaście w Numidii (na terenie dzisiejszej Algierii) i była matką św. Augustyna. Pochodziła z rzymskiej rodziny chrześcijańskiej, wyszła za mąż za poganina Patrycjusza. Mąż pod wpływem św. Moniki przed śmiercią nawrócił się i przyjął chrzest. Kobieta chciała wychować swoje dzieci w wierze chrześcijańskiej, niestety najstarszy syn Augustyn sprawiał kłopoty wychowawcze i ostatecznie związał się z sektą manicheistyczną. Zrozpaczona Monika modliła się o jego nawrócenie i w obawie o przyszłość syna podróżowała za nim do Kartaginy, Rzymu i Mediolanu. Jej modlitwy zostały wysłuchane. Podczas pobytu w Mediolanie w 387 roku Augustyn pod wpływem św. Ambrożego przyjął chrzest. W drodze powrotnej do rodzinnej Tagasty Monika zachorowała na febrę i zmarła. Jej ciało zostało złożone w kościele św. Aurei w Ostii. W 1162 roku augustianie przenieśli je do Francji, a w 1430 roku zostało uroczyście złożone w Rzymie, gdzie spoczywa do dziś. Święta Monika jest patronką kobiet chrześcijańskich, matek, wdów, kobiet zamężnych, nieudanych małżeństw. W ikonografii chrześcijańskiej ukazywana jest w welonie wdowy z krucyfiksem lub różańcem. Jej wspomnienie przypadało pierwotnie 4 maja, czyli w domniemany dzień nawrócenia św. Augustyna, jednak w 1969 roku przeniesiono je na 27 sierpnia.
Kacper Kowalczyk, Justyna Kuska, "Monika św. ", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/ludzie/monika-sw