Józef Kalasanty Gorczyński

Biogram

Józef Kalasanty Gorczyński, syn Stanisława i Katarzyny z Woislińkisch urodził się około 1766 roku, a zmarł 4 marca 1828. Kształcił się w Collegium Rzeszowskim, prowadzonym przez zgromadzenie pijarów, a następnie we Lwowie w zakresie nauk filozoficznych i prawa. Poślubił Katarzynę z Łoiowskich, z którą miał dwóch synów: Juliana i Adama oraz trzy córki: Konstancję (Duninową), Elżbietę (Hallerową) i Wiktorię. Przez ponad 37 lat był radcą prawnym w regionalnych sądach szlacheckich w Tarnowie, następnie Naczelnikiem Zgromadzenia Mecenasów Sądów Tarnowskich i radcą krajowym. Odremontował kościół w Marcyporębie i wybudował nową dzwonnicę, ponadto ufundował plebanię w Stryszowie i odmalował kościół, a obie świątynie wyposażył w potrzebne sprzęty i naczynia liturgiczne. W 1794 roku otrzymał od cesarza Franciszka II potwierdzenie szlachectwa z nadaniem herbu własnego Tarcza (przedzielona pośrodku, na której u góry krzyż złoty na czerwonym polu, a u dołu w drugiej połowie podkowa zwrócona barkiem do góry, zaś w koronie nad hełmem czarny orzeł z rozpostartymi skrzydłami i głową zwróconą w prawą stronę). Był właścicielem dóbr Brzeźnicy, Nowych Dworów, Strzyszowa i Marcyporęby. Kazanie wygłoszone na jego pogrzebie zostało wydane przez księdza Józefa Łopackiego, plebana pobiedrckiego w Tarnowie w 1828 roku. Jego nagrobek wykonany w stylu neogotyckim znajduje się na cmentarzu przykościelnym w Marcyporębie.

Bibliografia