Jerzy Majerski urodził się w Podolińcu w 1772 roku, był duchownym kościoła katolickiego. Do gimnazjum uczęszczał w Koszycach i tam też ukończył studia filozoficzne. Następnie we Lwowie odbył studia teologiczne. Święcenia kapłańskie przyjął w 1795 roku. Później, w latach 1795-1801 był wikariuszem w katedrze tarnowskiej. W 1801 roku został proboszczem w Słopnicach. Ponadto pełnił urząd dziekana dekanatu tymbarskiego. W 1819 roku objął probostwo w Makowie Podhalańskim. Podczas jego posługi w latach 1826-1828 zburzono drewnianą nawę świątyni, pozostawiając murowane prezbiterium z kaplicą z lat 1697-1701. Na jej miejsce wymurowano nową nawę i nową ścianę frontową kościoła. Tak przebudowany kościół został konsekrowany 28 maja 1833 przez biskupa Franciszka Pisztka. W tym samym roku na urząd wikariusza do Makowa przybył ksiądz Wojciech Blaszyński. Ksiądz Majerski był także wicedziekanem, a następnie dziekanem dekanatu żywieckiego (1831-1835), a po zmianie granic dekanatów został dziekanem honorowym. Był także radcą kurialnym, a od 5 października 1811 również egzaminatorem prosynodalnym z dogmatyki. Zmarł w Makowie 6 października 1842 i został pochowany na przykościelnym cmentarzu. W kościele znajduje się jego portret wykonany 12 października 1831 przez Jana de Mattę Zamoyskiego z Krakowa. Na odwrociu obrazu opisano życie i działalność księdza Majerskiego w parafii makowskiej. Tablicę epitafijną mu poświęconą ufundowali Jan i Joanna z Kleynów Skakalscy.
Maria Działo, "Jerzy Majerski", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/ludzie/jerzy-majerski