Aleksy św.

Biogram

Nie są znane daty życia św. Aleksego, a jego imię zostało wtórnie nadane anonimowemu świętemu, którego życiorys przekazała legenda syryjska z lat 450-475. Aleksy miał urodzić się w zamożnej, rzymskiej rodzinie. Żył w Syrii i Edessie, lecz w dniu swojego ślubu uciekł z domu i został pustelnikiem. Gdy stał się znany, wrócił do rodzinnego domu i jako żebrak żył pod schodami, nierozpoznany przez nikogo przez kilkanaście lat. Otrzymane dary rozdawał ubogim. Po śmierci w jego ręce znaleziono kartkę, na której wyjawił swoją tożsamość. Początek kultu św. Aleksego sięga X wieku, kiedy arcybiskup Damaszku Sergiusz osiadł w Rzymie i założył klasztor przy kościele, którego jednym z patronów został Aleksy. Święty uchodzi za patrona pielgrzymów, ubogich i żebraków. Jego wyznawcy za najważniejsze wartości uznawali ubóstwo oraz równość społeczną. W ikonografii jest przedstawiany w stroju pielgrzyma lub jako leżący pod schodami żebrak. W dłoniach może trzymać kartkę papieru (księgę lub zwój pergaminu) nawiązujące do sposobu ujawnienia prawdy o swoim pochodzeniu lub kij pielgrzymi. Bywa ukazywany wśród żebraków, co nawiązuje do stylu życia, który wybrał.

Bibliografia