Adam Pontius (Opatowczyk) urodził się w 1574 roku. Studiował filozofię w Uniwersytecie Krakowskim, w 1606 i 1609 roku był dziekanem Wydziału Sztuk Wyzwolonych. W stan duchowny wstąpił w 1607 roku jako kanonik kolegiaty św. Anny. W latach 1604-1606 był nauczycielem Jakuba Sobieskiego (ojca króla Jana III), w 1610 roku Jana Żółkiewskiego (syna hetmana Stanisława), cieszył się popularnością wśród młodzieży akademickiej jako dobry nauczyciel i uczony. Pracował na Wydziale Filozoficznym, w 1612 roku powierzono mu funkcję kustosza biblioteki w Collegium Maius. W 1610 roku rozpoczął studia teologiczne, które kontynuował w Padwie (1618) i rzymskiej Sapienzy (tam w 1619 roku uzyskał doktorat). Po powrocie pełnił funkcję prowizora Szkół Nowodworskich, w 1630 roku po raz pierwszy został wybrany rektorem Uniwersytetu (pełnił tę funkcję 1630/1631, 1631, 1635/1636, 1636, 1636/1637, 1641/1642). Za jego rządów ufundowano katedrę geometrii praktycznej i rozpoczęto budowę szkoły Władysławowskiej, naprzeciw kolegiaty św. Anny. W kolegiacie wystawił św. Janowi Kantemu nowy grobowiec. Adam Pontius (Opatowczyk) zmarł w 1647 roku.
Józef Skrabski, "Adam Pantinus (Opatowczyk)", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/ludzie/adam-pantinus-opatowczyk