SDM_COVER_PHOTO

Lambert I

Zawód
duchowny
Data śmierci
1030
Autor opracowania
Emilia Karpacz
Tagi
biskup krakowski

Biogram

Przekazy źródłowe na temat biskupa krakowskiego Lamberta są niejasne i sprzeczne. Nie przywołano go w pierwszej redakcji „Katalogu biskupów krakowskich” sporządzonej przed 1266 rokiem, ale jego imię pojawiło się w kolejnych wersjach wykazu krakowskich pasterzy. Czas sprawowania przez Lamberta obowiązków w diecezji wyznaczono w nich na lata 996-1014. Tymczasem w zgodzie z innymi źródłami, przede wszystkim kroniką Thietmara z Merseburga, pierwszym biskupem diecezji krakowskiej, powołanej do życia w 1000 roku na zjeździe gnieźnieńskim, był Poppon. Osobliwy przekaz z późniejszych redakcji „Katalogu”, z jednej strony był zakorzeniony w tradycji o istnieniu przed rokiem 1000 diecezji krakowskiej w obrządku słowiańskim, z drugiej mógł opierać się na przekazach powiązanych z „Kroniką węgiersko-polską” na temat biskupa krakowskiego o imieniu Lambert, który jako poseł Mieszka I udał się do Rzymu, by zabiegać u papieża o koronę dla swego władcy. Ów Lambert pojawił się tam razem z wysłannikami Stefana węgierskiego i koniec końców to ci ostatni powrócili do swego kraju z bezcennym insygnium władzy królewskiej. Wiadomość podaną przez węgierskiego kronikarza Zofia Kozłowska-Budkowa określiła jako „bałamutną”. Autor kroniki prawdopodobnie pomieszał wątki dotyczące dwóch różnych okresów historycznych. Według nekrologu z „Rocznika kapituły krakowskiej” biskup Lambert zmarł w 1030 roku. Byłby zatem następcą sprawującego rządy pasterskie do 1018 roku Gompona i poprzednikiem wyświęconego w 1030 roku Rachelina. Mógłby również posłować w sprawie koronacji Bolesława Chrobrego, a później Mieszka II do Rzymu w 1025 roku. Taka chronologia pontyfikatów pozostaje również w zgodzie z powszechnie uznawaną przez mediewistów za wiarygodną, wspomnianą już narracją Thietmara o Popponie jako pierwszym biskupie diecezji krakowskiej. Lambert byłby więc najprawdopodobniej zwierzchnikiem kościoła krakowskiego w latach 1018-1030. Część mediewistów poparła tezę o piastowskiej genealogii biskupa, utożsamiając go z Lambertem, najmłodszym synem Mieszka I i Ody, wygnanym wraz z matką i rodzeństwem przez przyrodniego brata, Bolesława po przejęciu przez niego rządów w państwie piastowskim. Lambert Mieszkowic urodził się nie wcześniej niż w 981 roku, a najprawdopodobniej około 986 roku. Niektórzy badacze skłonni są również utożsamiać Lamberta ze wspominanym w pismach biskupa Ostii, św. Piotra Damiani anonimowym przedstawicielem dynastii Piastów przebywającym w Italii na naukach u św. Romualda. Jako że uczniem świętego był w tym czasie również Brunon z Kwerfurtu, pojawiło się przypuszczenie, że to właśnie on, udając się około 1004 roku na misje do Europy Środkowej, przywiózł Bolesławowi Chrobremu wiadomości o Lambercie oddającym się we Włoszech życiu eremickiemu i nakłonił księcia do zaproszenia młodszego brata na ziemie polskie. Tu młody duchowny miałby otrzymać w 1018 roku biskupstwo krakowskie, a następnie lojalnie wspierać poczynania Bolesława, w tym jego starania o koronę królewską. Taka próba rekonstrukcji biografii biskupa budziła zastrzeżenia m.in. Gerarda Labudy i Kazimierza Jasińskiego. Wobec milczenia źródeł nie da się powyższych hipotez ani z pełnym przekonaniem przyjąć ani odrzucić, a trzeba jeszcze wspomnieć, że część badaczy w ogóle kwestionowała historyczność Lamberta I, widząc w jego pojawieniu się w źródłach efekt omyłkowego, dwukrotnego zapisania imienia biskupa Lamberta Suły sprawującego godność biskupa krakowskiego w latach 1061-1071.

Literatura

Abraham W., Organizacja Kościoła w Polsce do połowy XII wieku, Poznań 1962, s. 293.
Kętrzyński S., Polska X-XI wieku, Warszawa 1961, s. 235-239, 644-646.
Kozłowska-Budkowa Zofia, Lambert II Suła, [w:] Polski Słownik biograficzny, t. 16, Wrocław – Warszawa – Kraków 1971, s. 423.
Labuda Gerard, Studia nad początkami państwa polskiego, Poznań 1946, s. 214.
Łowmiański H., Dynastia Piastów, w: Początki państwa polskiego, t. 1, Poznań 1962, s. 126, 128.
Prokop Krzysztof Rafał, Poczet biskupów krakowskich, Kraków 1999, s. 17-18.
Wojciechowski T., Szkice historyczne XI wieku, Kraków 1951.

Jak cytować?

Emilia Karpacz, "Lambert I ", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/ludzie/lambert-i

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności