Franciszek Krasiński

Biogram

Franciszek Krasiński urodził się w 1525 roku jako syn stolnika ciechanowskiego Jana i Katarzyny z Murowanego Mniszewa. Początkową naukę pobierał w Zgorzelcu, a następnie odbył studia w Wittenberdze pod kierunkiem reformatora religijnego Filipa Melanchtona, ale w 1541 roku przeniósł się na Uniwersytet Krakowski, a następnie do Bolonii, gdzie w 1551 roku uzyskał tytuł doktora obojga praw. Po powrocie do Polski został sekretarzem swojego dalszego krewnego, prymasa Mikołaja Dzieżgowskiego, który pomógł mu uzyskać kilka beneficjów kościelnych: archidiakonat kaliski oraz kanonie łucką, łowicką i krakowską. Po 1559 roku został sekretarzem królewskim, a w latach 1565-1568 przebywał jako poseł królewski na dworze cesarza Maksymiliana II Habsburga. W nagrodę za zasługi w 1569 roku został podkanclerzym koronnym, archidiakonem warszawskim i prepozytem łomżyńskim. W 1572 roku Zygmunt August mianował go biskupem krakowskim. Ze względu na opór kapituły nie udało mu się zorganizować synodu diecezjalnego. Przeprowadził natomiast reformę gospodarki biskupiej. Zakładał nowe wsie, regulował prawa poddanych, a w miastach zakładał banki pobożne dające ubogim nieoprocentowane pożyczki. W czasie pierwszych elekcji, sprzyjał kandydaturom habsburskim, ale nie występował aktywnie i ostatecznie nawiązywał poprawne stosunku z wybranymi monarchami. Najczęściej przebywał w rezydencji w Bodzentynie, gdzie zmarł w 1577 roku i został pochowany w miejscowym kościele parafialnym pw. Wniebowzięcia NMP i św. Stanisława.

Bibliografia