Dawny herb to nie tylko tarcza i godło. Heraldyka (czyli nauka zajmująca się właśnie herbami) wyróżnia kilka jego elementów. Podstawą herbu była tarcza, pośrodku której umieszczano godło. Tarczę zdobiono kartuszem, na którego szczycie kładziono koronę heraldyczną. Korona łączyła tarczę (albo kartusz) z klejnotem – najważniejszą ozdobą herbu w postaci np. strusich piór, rogów albo skrzydeł. Poniżej artusza zawieszano order, którego kawalerem był właściciel herbu. Herby dostojników kościelnych upiększano dodatkowo np. infułą (mitrą), pastorałem oraz kapeluszem z chwostami – czyli frędzelkami, których liczba oznaczała godność kościelną.
Przyjrzyj się uważnie prezentowanym poniżej herbom. Spróbuj zapamiętać z jakich elementów składa się herb i jak są rozmieszone. Ta wiedza przyda Ci się do wykonania następnego zadania.