Wygląd pisma pozwala historykom określić czas powstania dawnych ksiąg, ponieważ w każdej epoce posługiwano się innym krojem liter. Średniowieczni kopiści pisali np. minuskułą karolińską, zafascynowani antykiem pisarze epoki renesansu wybierali już antykwę humanistyczną albo italikę, natomiast urzędnicy epoki nowożytnej posługiwali się zawiłą kurrentą. Nauki zajmujące się badaniem rozwoju pisma to paleografia i neografia.