Sakralne Dziedzictwo Małopolski

Strona /

Udostępnij Drukuj Pobierz Graf

Protocollon exhibitorum in Ecclesiasticis ex anno 1861

Lokalizacja

Archiwum Archidiecezji Lwowskiej

Nazwa zespołu

Księgi protokołu podawczego

Sygnatura

RK 43

Numer jednostki

43

Typ numeracji

foliacja

Czas powstania

01.01.1861-31.12.1861

Poziom opisu

podstawowy

Twórca

Kancelaria biskupa Franciszka Ksawerego Wierzchlejskiego

Dzieje ustroju / bibliografia twórcy

Franciszek Ksawery Wierzchlejski urodził się w 1803 r. we Lwowie, studiował we Lwowie, Wiedniu i Tarnowie, święcenia kapłańskie uzyskał w roku 1826, pracował jako profesor w seminarium duchownym w Kalwarii Zebrzydowskiej, w latach 1846-1860 pełnił funkcję biskupa diecezjalnego przemyskiego, od 1860 r. arcybiskup metropolita lwowski, zmarł w 1884 r. Prezes Instytutu Ubogich Chrześcijan we Lwowie.

Dzieje obiektu

W 1412 r. na mocy bulli Jana XXIII stolicą archidiecezji został Lwów. Kapituła metropolitalna została ufundowana 23 XI 1429 r. przez Władysława Jagiełłę. W latach 1786-1925 do archidiecezji lwowskiej należała również Bukowina. Po drugiej wojnie światowej w granicach Polski znalazła się część dawnej archidiecezji lwowskiej, która nosiła nazwę Administratury Apostolskiej w Lubaczowie. W 1992 r. weszła ona w skład nowo utworzonej diecezji zamojsko-lubaczowskiej.
Za rządów abpa Bolesława Twardowskiego (1923-1944) powstała myśl uporządkowania zasobu archiwalnego, znajdującego się w Kurii Arcybiskupiej we Lwowie. Do 1939 r. Archiwum Kurii Arcybiskupiej mieściło się w pałacu arcybiskupim przy ul. Czarnieckiego 22 we Lwowie. W październiku 1945 r. zasoby Archiwum Archidiecezjalnego oraz archiwum i biblioteka Seminarium Duchownego zostały przewiezione do Krakowa, Tarnowa i Kalwarii Zebrzydowskiej. W latach 50. XX w., z inicjatywy abpa Eugeniusza Baziaka i ks. dra Mariana Rechowicza akta te zwieziono do Lublina i złożono w gmachu Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Dopiero po ukończeniu w 1978 r. budowy gmachu Kurii Biskupiej w Lubaczowie zaczęto wszystkie archiwalia lwowskie tam gromadzić.
Wojna, ciągłe zmiany miejsca i niewłaściwe przechowywanie akt spowodowały znaczne ubytki i rozproszenie archiwaliów. Akta personalne duchowieństwa zostały zniszczone z polecenia abpa B. Twardowskiego we wrześniu 1939 r., z obawy przed ingerencją władz sowieckich. Zasób archiwalny, a szczególnie księgi metrykalne, dwukrotnie zostały przejęte przez czynniki sowieckie, po czym z dużymi ubytkami odzyskane. W wyniku ewakuacji ze Lwowa, a potem niewłaściwego przechowywania i przewożenia w granice powojennej Polski, fascykuły akt zostały przemieszane.
W połowie 1995 r. Archiwum przewiezione zostało do Krakowa.
W latach 1995-2012 instytucja ta funkcjonowała w Krakowie pod nazwą Archiwum, Biblioteka i Muzeum Metropolii Lwowskiej obrządku łacińskiego. Dnia 19 marca 2012 r. metropolita lwowski ob. łac. abp dr Mieczysław Mokrzycki podpisał umowę z rektorem Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie ks. dr hab. Władysławem Zuziakiem, prof. UPJPII w przedmiocie depozytu zasobu archiwalnego w murach wspomnianej uczelni.

Sposób uporządkowania

chronologiczny

Zakres i zawartość

Księga protokołu podawczego konsystorza metropolitalnego obrządku łacińskiego we Lwowie za rok 1861