Jadwiga św.

Biogram

Święta Jadwiga Śląska urodziła się między 1178 a 1180 rokiem w Andechs, a zmarła prawdopodobnie 14 października 1243 w Trzebnicy. Jest patronką pojednania i pokoju, Śląska, archidiecezji wrocławskiej i Wrocławia. Była córką Bertolda IV, hrabiego Dissen-Andechs. Najpierw w rodowym grodzie w Andechs, a następnie w klasztorze Benedyktynek w Kitzingen otrzymała edukację i wychowanie chrześcijańskie. Około 1190 roku została wysłana do Wrocławia na dwór Bolesława Wysokiego, aby poślubić jego syna Henryka I Brodatego, z którym miała siedmioro dzieci (czworo zmarło w dzieciństwie). W 1202 roku, po objęciu przez Henryka władzy w księstwie została księżną śląską. Prowadziła aktywne życie polityczne, wywierając znaczący wpływ na działalność męża. Wraz z nim udzielała się w fundacjach kościelnych, m.in. klasztoru Cysterek w Trzebnicy, a także w pomocy potrzebującym (fundacja wędrownego szpitala dworskiego dla ubogich, szpitala dla trędowatych w Środzie Śląskiej). Po licznych przeżyciach (śmierć dzieci, banicja braci, skrytobójcza śmierć siostry Gertrudy) pogłębiła życie religijne i podjęła decyzję poświęcenia się dziełom miłosierdzia. Uzyskawszy zgodę męża na separację, zamieszkała przy klasztorze Cysterek w Trzebnicy, gdzie ksienią była jej córka Gertruda. Do końca życia nie złożyła jednak ślubów zakonnych, dzieląc mimo to obowiązki z siostrami i nosząc strój zakonny. Zmarła w opinii świętości, wyczerpana nieszczęściami w życiu prywatnym, pracą na rzecz potrzebujących i surową ascezą. Obecnie w Polsce pod jej wezwaniem istnieje około 150 kościołów i kaplic. Centrum kultu św. Jadwigi Śląskiej znajduje się w Trzebnicy, gdzie córka świętej ksieni Gertruda oraz wnuk książę Władysław ufundowali ku jej czci kaplicę-mauzoleum. W ikonografii przedstawiana jest w stroju książęcym, na który składają się bogata suknia, płaszcz narzucony na ramiona i mitra na głowie lub w habicie cysterskim. Do jej atrybutów należą: statuetka Matki Bożej z Dzieciątkiem, buty w ręku, modlitewnik, model kościoła trzebnickiego, różaniec, krucyfiks, chleb i korona na głowie. Niekiedy występuje w przedstawieniach ze swoją krewną św. Elżbietą Węgierską lub ze św. Janem Chrzcicielem.

Bibliografia